جراحی APR درمان افتادگی مثانه

طول بکشد.

جراحی APR درمان افتادگی مثانه : ترمیم دیواره واژن چیست؟

جراحی APR درمان افتادگی مثانه :چه زمانی از این جراحی استفاده می شود؟

ترمیم دیواره قدامی واژن

برای درمان افتادگی دیواره واژن در زیر مثانه ، که به آن سیستوسل یا افتادگی مثانه نیز گفته می شود ، استفاده می شود. ترمیم خلفی ، افتادگی دیواره واژن را بر روی راست روده ، که رکتوسل نیز نامیده می شود ، درمان می  کند.
پزشک شما تصمیم می گیرد که آیا به یک یا هر دو دیواره واژن احتیاج دارید. گاهی اوقات این تصمیم بهتر است در طول عمل جراحی گرفته شود.

چگونه برای جراحی آماده شوم؟

• 2تا 3 هفته قبل از عمل ، برای ویزیت به یکی از کلینیک های پیش از عمل مراجعه می کنید. در این بازدید ، شما فرم رضایت نامه را بررسی و امضا می کنید ، خون برای آزمایش قبل از عمل گرفته می شود و ممکن است برای بررسی علائم بیماری قلبی ، نوار قلب (EKG) انجام دهید. شما همچنین آموزش های دقیق تری دریافت خواهید کرد ، از جمله اینکه آیا قبل از عمل نیاز به قطع داروهای خود دارید یا خیر.
• همچنین ممکن است قبل از عمل از پزشک یا متخصص قلب خود ، قبل از عمل ، به ویژه اگر بیماری قلبی ، بیماری ریوی یا دیابت دارید ، ارزیابی کنید. این کار برای اطمینان از سالم بودن تا حد ممکن قبل از عمل انجام می شود.

بعد از جراحی کی به خانه می روید؟

اکثر زنان می توانند همان روز که عمل جراحی انجام می شود به خانه بروند. با این حال ، بسته به سلامت کلی شما و وضعیت شما در پایان جراحی ، ممکن است لازم باشد 1 شب را در بیمارستان بگذرانید.

اگر همان روز به خانه می روید:

• شما باید ترتیبی دهید که فردی با شما بیاید ، در حالی که تحت عمل جراحی هستید بماند و سپس شما را به خانه برسانید.

اگر یک شب در بیمارستان بمانید:

شما باید طوری برنامه ریزی کنید که شخصی که ساعت 10 صبح مرخص می شوید در بیمارستان باشد تا بتواند به شما کمک کند آماده رفتن شده و سپس شما را به خانه برساند.

آیا به شخصی نیاز دارم که بعد از عمل در کنار من باشد؟

اگر تنها زندگی می کنید ، توصیه می کنیم از دوست یا خویشاوند خود بخواهید حداقل تا ظهر روز بعد از بازگشت به خانه با شما بماند.

این خوب است که فردی را داشته باشید که قصد دارد هفته اول که در خانه هستید هر روز شخصا یا تلفن شما را بررسی کند. قبل از رفتن به بیمارستان ، باید خانه خود را با غذا تهیه کنید ، اما ممکن است هنوز در هفته اول خانه به کسی نیاز داشته باشید که برای شما خرید کند یا شما را به فروشگاه برساند.

در طول عمل جراحی چه انتظاری می توان داشت؟

1. در اتاق عمل ، بیهوشی عمومی (دارویی برای ایجاد خواب عمیق ، از دست دادن احساس و شل شدن عضلات) یا بی حسی نخاعی (دارویی تزریق شده در نزدیکی نخاع برای از دست دادن احساس از شکم تا انگشتان پا) دریافت خواهید کرد. انتخاب بیهوشی تصمیمی است که توسط متخصص بیهوشی بر اساس جراحی برنامه ریزی شده ، سابقه شما و خواسته های شما گرفته می شود. اکثر خانم ها بیهوشی عمومی می کنند.
   2. یک لوله (کاتتر) در مثانه شما قرار داده می شود تا ادرار را تخلیه کرده و میزان خروج ادرار در حین عمل را کنترل کند. معمولا ًقبل از رفتن به خانه ، سوند خارج می شود.
   3. جوراب های فشاری روی پاهای شما قرار می گیرد تا از لخته شدن خون در پاها در حین عمل جلوگیری شود. شما با یک سوزن کوچک زیر پوست خود از داروی رقیق کننده خون به نام هپارین استفاده خواهید کرد.
   4. در پایان عمل جراحی ، ممکن است مقداری گاز در مهبل شما قرار داده شود ، تا حدودی مانند یک تامپون بزرگ. این به جلوگیری از خونریزی بلافاصله پس از عمل کمک می کند. ممکن است از این طریق در واژن احساس فشار کنید. معمولا حدود 6 ساعت پس از عمل جراحی برداشته می شود.

بعد از جراحی چه اتفاقی می افتد؟

• اگر همان روز عمل جراحی به خانه بروید ، به اتاق ریکاوری خواهید رفت و تا زمانی که آمادگی رفتن به خانه را ندارید تحت نظر خواهید بود.
  شما بررسی می شوید که آیا مثانه شما به طور طبیعی تخلیه می شود یا خیر. معمولا ًبه طور موقت با تخلیه کامل مثانه بعد از این جراحی مشکل دارید.

اگر نمی توانید مثانه خود را به طور معمول خالی کنید ،

یکی از موارد زیر را انجام دهید:

•  چند روز دیگر سوند را مجددا ً قرار می دهید و سپس برای بررسی مجدد به کلینیک زنان و زایمان مراجعه می کنید ،
•  به شما آموزش داده می شود که چگونه با یک لوله کوتاه ، مستقیم و باریک خود را کاتتر کنید. این کار را بعد از هر بار ادرار کردن (یا بعد از 4 ساعت اگر نمی توانید بروید) انجام دهید تا بتوانید مثانه خود را به طور عادی خالی کنید. برای اکثر زنان ، این کار چند روز طول می کشد ، اما برای برخی ممکن است هفته ها طول بکشد.
•  ما می دانیم که هیچ کس نمی خواهد با سوند به خانه برود ، اما محافظت از مثانه بسیار مهم است. از Miralax برای نرم نگه داشتن مدفوع خود مانند خمیر دندان استفاده کنید. شما نباید حرکات روده را تحت فشار قرار دهید یا ناراحتی داشته باشید.

 اگر همان روز عمل جراحی به خانه نروید 

یک شب در بیمارستان می مانید. اگر پزشک تشخیص دهد که این مورد نیاز است ، ممکن است بیشتر بمانید.

در حالی که در بیمارستان هستید موارد زیر را انجام می دهید:

• شروع به خوردن یک رژیم غذایی معمولی (جامد) کنید. این ممکن است بعدا ًدر روز عمل جراحی شما یا روز بعد از عمل اتفاق بیفتد. اگر نیازهای غذایی خاصی دارید ، لطفا ًبه پرستار بگویید.
• در صورت نیاز از داروهای ضد درد و حالت تهوع استفاده کنید.
• با یک سوزن کوچک زیر پوست خود از داروی رقیق کننده خون استفاده کنید.
• داروهای معمول خود را دوباره شروع کنید.
• پیاده روی را در اسرع وقت شروع کنید تا به بهبود و بهبودی کمک کنید.

 برای جلوگیری از لخته شدن خون 

جوراب های فشاری روی پاهای خود داشته باشید. جوراب ساق بلند تا زمانی که بلند شده اید و راه می روید روی پای شما می ماند.

بررسی کنید که

آیا مثانه شما به طور معمول تخلیه می شود یا خیر. معمولا ًبه طور موقت با تخلیه کامل مثانه بعد از این جراحی مشکل دارید. اگر نمی توانید مثانه خود را به طور معمول خالی کنید ، یکی از موارد زیر را انجام دهید:

1.  چند روز دیگر سوند را مجددا قرار می دهید و سپس برای بررسی مجدد به کلینیک زنان و زایمان مراجعه می کنید ،
2.  به شما آموزش داده می شود که چگونه با یک لوله کوتاه ، مستقیم و باریک خود را کاتتر کنید. این کار را بعد از هر بار ادرار کردن (یا بعد از 4 ساعت اگر نمی توانید بروید) انجام دهید تا بتوانید مثانه خود را به طور عادی خالی کنید. برای اکثر زنان ، این کار چند روز طول می کشد ، اما برای برخی ممکن است هفته ها طول بکشد.
3.  ما می دانیم که هیچ کس نمی خواهد با سوند به خانه برود ، اما محافظت از مثانه بسیار مهم است. از Miralax استفاده کنید تا مدفوع خود را مانند خمیر دندان نرم نگه دارید تا حداقل 6 هفته بعد از جراحی شما نباید حرکات روده را تحت فشار قرار دهید یا ناراحتی داشته باشید. شما یک نسخه برای این کار دریافت خواهید کرد تا در خانه نیز استفاده شود.

 جراحی APR چه خطرات احتمالی دارد؟

ما بسیار سخت کار می کنیم تا مطمئن شویم جراحی شما تا حد ممکن ایمن است ، اما حتی در مواقعی که همه چیز طبق برنامه پیش رفته است ، ممکن است مشکلاتی ایجاد شود. مهم است که از این مشکلات احتمالی ، تعداد دفعات بروز آنها و اقدامات لازم برای اصلاح آنها آگاه باشید.

خطرات احتمالی حین جراحی عبارتند از:

• خونریزی: در صورت وجود خونریزی زیاد ، تزریق خون انجام می شود. اگر دلایل شخصی یا دینی دارید که نمی خواهید تزریق شود ، باید قبل از عمل با پزشک خود در این مورد صحبت کنید. خطر انتقال خون کمتر از 1 در 100 است.
• آسیب به مثانه : حالب (لوله هایی که ادرار را از کلیه ها به مثانه منتقل می کنند) ، یا روده: خطر آسیب کمتر از 1 در 100 است. در صورت بروز آسیب ، در صورت امکان در حین جراحی ترمیم می شود.
• اضافه کردن جراحی که نیاز به برش شکم دارد: محل و اندازه برش بستگی به نوع جراحی اضافی شما دارد. اگر شکاف شکمی دارید ، ممکن است لازم باشد دو یا سه شب در بیمارستان بمانید.
• آسیب عصبی: ما بسیار مراقب هستیم که شما را در اتاق عمل قرار دهیم تا هیچ فشار مضری بر اعصاب شما در حین عمل وارد نشود ، اما احتمال کمی وجود دارد که این اتفاق بیفتد. اعصاب شما نیز می توانند توسط خود جراحی آسیب ببینند. خطر کلی آسیب عصبی 2 تا 10 در 100 است. اعصاب اغلب بهبود می یابند ، اما ممکن است ماه ها طول بکشد.
• مرگ: همه جراحی ها خطر مرگ را دارند. برخی از جراحی ها خطر بیشتری نسبت به سایرین دارند. احتمال مرگ ناشی از این نوع جراحی کمتر از 1 در 10000 است.

خطرات احتمالی که ممکن است چند روز تا چند هفته پس از عمل رخ دهد:

• لخته شدن خون در پاها یا ریه ها: لخته شدن خون در رگ جریان خون را مسدود می کند و می تواند باعث تورم و درد پا شود. می تواند به ریه ها برسد و باعث تنگی نفس ، درد قفسه سینه و مرگ شود. خطر ابتلا به لخته خون پس از جراحی حدود 2 در 1000 است.
  • انسداد روده: انسداد روده که باعث درد شکم ، نفخ ، تهوع و استفراغ می شود. خطر انسداد روده کمتر از 5 در 1000 است.
  • ناراحتی هنگام فعالیت جنسی: اگر این اتفاق بیفتد ، می توانیم به شما در کاهش آن کمک کنیم. خطر ناراحتی جدید پس از جراحی کمتر از 5 در 100 است.
  • عفونت: این شامل عفونت مجاری ادراری و همچنین عفونت در محل جراحی است. عفونت ها با آنتی بیوتیک درمان می شوند. خطر ابتلا به عفونت ادراری حدود 40 در 100 است. خطر عفونت های دیگر تحت عمل جراحی حدود 7 در 100 است.
• علائم افتادگی: احتمال بروز مجدد پرولاپس پس از جراحی ترمیم پرولاپس تا 20 در 100 است و معمولا ًسالها پس از عمل اتفاق می افتد.
  • بافت اسکار: بافتی ضخیم تر از فرم های معمولی پوست در جایی که جراحی انجام شد. ممکن است در بافت اسکار درد وجود داشته باشد.
  • علائم ادراری: بافتاسکار به ندرت نیاز به درمان دارد. وقتی ادرار می کنید نمی توانید مثانه خود را به طور معمول خالی کنید. در 2 هفته اول پس از عمل ، خطر تخلیه ناقص مثانه تا 40 در 100 است. در صورت نیاز نحوه استفاده از کاتتر به شما آموزش داده می شود.

چه زمانی باید با پزشک خود تماس بگیرم؟

در صورت مشاهده هر یک از علائم  زیر ، فورا با پزشک خود در هر زمان از شبانه روز ، از جمله در تعطیلات آخر هفته و تعطیلات تماس بگیرید:

• دمای بیش از  (38 درجه سانتی گراد) اگر فاقد آن هستید ، لطفا قبل از عمل جراحی دماسنج بخرید .
  • خونریزی شدید (خیس شدن یک پد معمولی در یک ساعت یا کمتر)
  • درد شدید در شکم یا لگن که داروهای مسکن به آن کمک نمی کند.
  • درد قفسه سینه یا مشکل در تنفس
  • تورم ،قرمزی یا درد در پاهای شما

همچنین زمانی که :

• برشی که باز می شود
  • برشی که قرمز یا داغ است
  • مایع یا نشت خون از یک برش
  • کبودی جدید پس از خروج از بیمارستان که بزرگ است یا در حال گسترش است. (کبودی اطراف برش طبیعی است)
  • تهوع و استفراغ
  • ترشحات شدید واژن (لکه بینی و ترشحات سبک طبیعی هستند)
  • بثوراتپوستی
  • اصلا قادر به ادرار کردن نیستید
  • درد یا سوزش هنگام دفع ادرار
  • وجود خون یا کدر شدن در ادرار
  • احساس بی وقفه به دفع ادرار
  • احساس اینکه چیزی اشتباه است.

چگونه از حالت تهوع جلوگیری کنید؟

بهترین راه پیشگیری از تهوع ، خوردن وعده های غذایی کوچک مکرر است. مهم است که قبل از مصرف داروهای مسکن چیزی بخورید.

چه می توانید بخورید؟

بعد از رفتن به خانه می توانید رژیم معمولی خود را بخورید. هضم وعده های غذایی مکرر ساده تر از چند وعده غذایی بزرگ است.

• غذا های پر پروتئین بخورید
• لوبیا و عدس
• آجیل 
• تخم مرغ
• لبنیات (ماست یونانی دارای پروتئین بسیار بالایی است)
• مرغ
• گوشت 
• غذاهایی بخورید که سرشار از ویتامین هستند که باعث بهبود می شوند
• فلفل دلمه ای
• سبزیجات (کلم پیچ و اسفناج و بروکلی)
• سیب زمینی های شیرین
• هویج
• گوجه فرنگی
• مرکبات
• انواع توت 
• کیوی
• طالبی
• زردآلو
• انبه

نکته!

 اگر دیابت دارید: کنترل قند خون بسیار مهم است. داروهای خود را به موقع مصرف کنید و رژیم خود را رعایت کنید. هر روز قند خون خود را چک کنید و در صورت بالا بودن قند خون با پزشک که به شما در مدیریت دیابت کمک می کند تماس بگیرید.

چند بار باید از داروهای ضد درد استفاده کنید؟

طبیعی است که مقداری درد بعد از جراحی داشته باشید. هدف از مصرف داروهای مسکن این است که شما را تا آنجا که ممکن است راحت کنید و در عین حال خطر عوارض جانبی بد یا مزاحم را تا حد ممکن پایین نگه دارید. ما می خواهیم شما به اندازه کافی راحت باشید تا از خواب بیدار شوید ، بشویید ، لباس بپوشید و کارهای ساده ای را در خانه انجام دهید. برخی ناراحتی ها به احتمال زیاد وجود دارد. ما انتظار نداریم که شما کاملا از درد رهایی یابید.

توصیه های زیر دستورالعمل کلی برای مصرف داروهای مسکن است:

مگر اینکه پزشک برنامه متفاوتی را به شما ارائه دهد ، ایبوپروفن اصلی ترین دارویی است که برای کنترل درد استفاده خواهید کرد.

اگر ایبوپروفن به تنهایی درد شما را کنترل نکند ، ممکن است به شما بگویند استامینوفن اضافه کنید.

همچنین ممکن است برای داروی مخدر مانند هیدروکدون یا اکسی کدون نسخه دریافت کنید. برای کاهش دردهایی که بوسیله ایبوپروفن و استامینوفن به میزان کافی تسکین نمی یابد ، باید مخدر اضافه شود.

نورکو حاوی هیدروکودون و استامینوفن Percocet حاوی اکسی o کدوین و استامینوفن است. اکسی کدون فاقد استامینوفن است.

اگر نمی توانید

استامینوفن (Tylenol) ایبوپروفن (Motrin) هیدروکدون یا اکسی کدون مصرف کنید ، لطفا در این مورد با پزشک خود مشورت کنید

بیشاز 3250 میلی گرم استامینوفن (10 عدد قرص قوی Tylenol معمولی) در یک روز 24 ساعته مصرف نکنید. به یاد داشته باشید که بسیاری از مسکن ها مانند Norco و Percocet نیز حاوی استامینوفن هستند.