بی اختیاری ادرار کردن هنگام عطسه:

شما نزدیک شدن عطسه را احساس می کنید و به طور غریزی دچار تنش می شوید زیرا می دانید چه چیزی در راه است: احتمالاً

هنگام عطسه ادرار می کنید.

احتمالاً هنگام سرفه، زور زدن یا خنده نیز مقداری ادرار نشت می کند و مشکل ساز می شود. کسی متوجه شد؟ آیا برای جلوگیری از خجالت کشیدن باید از خندیدن خودداری کنید یا از فعالیت های مورد علاقه خود صرف نظر کنید؟ البته که نه.

این احتمال وجود دارد که با بی اختیاری استرسی دست و پنجه نرم کنید و تنها نباشید. چند تکنیک خودیاری از ادرار کردن ممکن است به شما در به دست آوردن کنترل ادرار کمک کند. در غیر این صورت، پزشک شما می تواند برای یافتن درمان مناسب با شما همکاری کند.

 

 بی اختیاری استرسی

آیا می دانستید بی اختیاری استرسی با بی اختیاری فوریتی و مثانه بیش فعال متفاوت است ؟ در این مورد، «استرس» به فشار فیزیکی اشاره دارد و ربطی به استرس روانی ندارد.

در اینجا برخی از دیگر در مورد بی اختیاری استرسی وجود دارد:

• بی اختیاری استرسی است رایج ترینمنبع مورد اعتماد نوع بی اختیاری و شایع ترین نوع بی اختیاری زنان جوان تر است.
• در زنان بسیار شایع تر از مردان است.
• از هر 3 زن، 1 نفر در برخی مواقع دچار بی اختیاری استرسی ادرار می شود.
• بسیاری از زنانمنبع مورد اعتماد هم بی اختیاری استرسی و هم بی اختیاری فوری دارند. این به عنوان بی اختیاری مختلط شناخته می شود.
• با افزایش سن، احتمال ابتلا به بی اختیاری استرسی بیشتر است، اما این امر اجتناب ناپذیر نیست و نباید دائمی باشد.
• تحقیقات نشان می دهد که رفتار درمانی، به تنهایی یا با سایر درمان ها، عموماً مؤثرتر از درمان های دارویی به تنهایی است.

بی اختیاری استرسی چیست؟

بی اختیاری ادرار از دست دادن کنترل مثانه است. بی اختیاری استرسی نوع خاصی از بی اختیاری ادراری است که در آن هنگام انجام کاری که به مثانه و مجرای ادرار شما فشار وارد می کند، ادرار نشت می کند.

زمانی که عضلات کف لگن یا عضلات اسفنکتر مجرای ادرار ضعیف یا آسیب ببینند، ممکن است اتفاق بیفتد.

ماهیچه ها و بافت های کف لگن به حمایت از مجرای ادرار کمک می کنند. عضلات اسفنکتر مجرای ادرار جریان ادرار را تنظیم می کنند. هنگامی که این ماهیچه ها منقبض می شوند، از خروج ادرار از مثانه و مجرای ادرار جلوگیری می کنند. وقتی تصمیم می گیرید ادرار کنید، این ماهیچه ها شل می شوند و اجازه می دهند ادرار دوباره جریان پیدا کند. این در صورتی است که همه چیز همانطور که باید کار می کند.

ماهیچه های ضعیف کمی حساس تر هستند. کمی فشار اضافی، مثلاً از یک عطسه، می تواند باعث آرامش خود به خود آنها شود. آن وقت است که احساس می کنید کمی فرار از ادرار کردن.

به غیر از عطسه، ممکن است کمی ادرار کنید زمانی که:

• سرفه کردن
• خنده
• خم شدن
• اجسام سنگین را بلند کنید
• انجام حرکات ناگهانی
• ورزش
• رابطه جنسی داشته باشید
  ممکن است همیشه این اتفاق نیفتد، و زمانی که مثانه شما پر یا نزدیک به پر است، ممکن است مشکل‌تر باشد. این می تواند به معنای نشت تنها چند قطره ادرار یا به اندازه ای باشد که از طریق لباس های شما خیس شود.

چه چیزی باعث آن می شود؟

بی اختیاری استرسی زمانی اتفاق می افتد که ماهیچه های دستگاه ادراری شما ضعیف می شوند.

این می تواند ناشی از:

• زایمان. هنگام زایمان، ماهیچه ها می توانند ضعیف شوند، به خصوص اگر زایمان طبیعی باشد. استفاده از فورسپس ممکن است یک عامل موثر باشد. بی اختیاری استرس می تواند بلافاصله پس از زایمان یا چندین سال بعد رخ دهد.
• هیسترکتومی برداشتن رحم و دهانه رحم با جراحی می تواند عضلات پشتیبان را ضعیف کند.
• جراحی پروستات. برداشتن غده پروستات با جراحی می تواند اسفنکتر مجرای ادرار و اعصاب لگن را ضعیف کند.
• با افزایش سن، ماهیچه ها می توانند اندکی ضعیف شوند.
• وزن. داشتن اضافه وزن یا چاقی می تواند فشار بیشتری بر عضلات لگن وارد کند.
• صدمه. آسیب به کمر می تواند عضلات لگن شما را ضعیف کند.

سایر عوامل مؤثر ممکن است عبارتند از:

• سرفه های مکرر به دلیل سیگار کشیدن
• بیماری هایی که باعث سرفه مزمن می شوند
• درگیر شدن طولانی مدت در فعالیت های پر تاثیر مانند دویدن یا پریدن

چگونه درمان می شود؟

اگر بی اختیاری استرسی با کیفیت زندگی شما تداخل دارد، یک وقت ملاقات با پزشک خود بگیرید. آنها ابتدا هرگونه بیماری زمینه ای را که ممکن است در ایجاد مشکل نقش داشته باشد، مانند عفونت دستگاه ادراری رد می کنند .

همچنین در صورت بروز عطسه یا سرفه مزمن با پزشک خود پیگیری کنید. عطسه و سرفه مداوم می تواند بی اختیاری استرسی را تشدید کرده و آن را بدتر کند.

سبک زندگی

اگر دفعات ادرار شما هنگام عطسه نادر است، این تغییرات سبک زندگی را امتحان کنید:

• کافئین، الکل و نوشابه های گازدار را محدود یا اجتناب کنید.
• اگر در هنگام حرکت روده‌های خود به طور مکرر فشار می‌آورید، فیبر بیشتری به رژیم غذایی خود اضافه کنید یا به دنبال درمان یبوست مزمن باشید.
• اگر سیگار می کشید، سعی کنید آن را ترک کنید.
• در مورد کاهش وزن اضافی با پزشک خود صحبت کنید.
• برای تمرین دادن مثانه، استراحت های حمام را برنامه ریزی کنید، به خصوص اگر بی اختیاری مختلط دارید.

درمان غیر جراحی

بی اختیاری استرسی ممکن است بدون جراحی برطرف شود. درمان های غیرجراحی که ممکن است پزشک شما پیشنهاد دهد.

عبارتند از:

• تمرینات منظم کف لگن (کگل) برای تقویت عضلات کف لگن شما
• بیوفیدبک همراه با تمرینات لگنی برای تقویت انقباضات عضلانی
• پساری واژینال ، دستگاهی که برای کمک به حمایت از مثانه در واژن خود قرار می دهید
• درج های مجرای ادرار، که برای جلوگیری از نشت در حین انجام برخی فعالیت ها در مجرای ادرار خود قرار می دهید.
• کرم های استروژن، که ممکن است به تقویت عضلات و بافت های اطراف واژن و مجرای ادرار برای زنان یائسه کمک کند.

عمل جراحي

اگر هیچ چیز دیگری جواب نداد، جراحی یک گزینه است. روش های جراحی برای بی اختیاری استرسی.

عبارتند از:

• روش اسلینگ ، که در آن از بافت، بافت اهداکننده یا مش مصنوعی برای ایجاد یک بند برای حمایت از مجرای ادرار استفاده می‌شود. این روش را می توان در مردان و زنان انجام داد.
• مواد حجیم کننده ای که می توانند به بافت های مجرای ادرار تزریق شوند تا به توانایی اسفنکتر در بسته شدن کمک کنند.
• colposuspension، روشی که در آن جراح از بخیه برای کمک به حمایت از مثانه و مجرای ادرار استفاده می کند.
• یک اسفنکتر مصنوعی بادی کاشته شده با کنترل پمپ می تواند به عنوان اسفنکتر در مردان عمل کند.
• اگر هنگام عطسه، خنده یا زور زدن مکررا ادرار می کنید، ممکن است دچار بی اختیاری استرسی شده باشید. ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، اما در زنان شایع‌تر از مردان است.

بی اختیاری استرس ادرار

می تواند به یک مسئله سخت زندگی تبدیل شود، بنابراین مراجعه به پزشک مهم است. در این بین، کارهایی وجود دارد که می توانید برای تقویت عضلات لگن و کاهش ادرار تصادفی انجام دهید.

دیگر سعی نکنید از عطسه، خندیدن یا سرفه اجتناب کنید. درمان های موثری برای بی اختیاری استرسی وجود دارد. با پزشک خود صحبت کنید تا درباره گزینه های درمانی که ممکن است برای شما مناسب باشد بیشتر بدانید.

منبع +